Ndërsa ishte ende në fushatë për zgjedhjet parlamentare të nëntorit 2021, kryeministri i ri i Bullgarisë Kiril Petkov përshkroi vizionin e tij për tejkalimin e mosmarrëveshjeve me Maqedoninë e Veriut. Historianët, tha ai, nuk mjaftuan dhe në diskutime duhet të përfshihen edhe biznesmenët.
Nuk kaloi shumë kohë që Petkov të vizitojë Shkupin, gjë që e bëri më 18 janar, vetëm dy ditë pas inaugurimit të Qeverisë së Dimitar Kovaçevskit, pasardhës i Zoran Zaev. Kjo pasoi një javë më vonë nga seanca e përbashkët e dy qeverive në Sofje, ku u krijuan grupe të reja pune.
Biznesmenët e kthyer në politikanë Petkov dhe Kovachevski sigurisht që e kanë më të lehtë të diskutojnë mbi ekonominë sesa çështjet e identitetit dhe ka shpresë se kjo qasje do të japë fryte. Megjithatë, polemika mbi historinë e përbashkët dhe statusin e pakicave tashmë janë rihapur, duke treguar se sa të brishta janë ende marrëdhëniet e ndërsjella.
Ekonomia dhe infrastruktura janë fushat për të cilat kryeministrat ranë dakord me shpejtësi se do të ishin hapi për relaksimin e marrëdhënieve të ndërsjella. Pas takimit të tyre më 25 janar në Sofje, ata u angazhuan për një “nivel të ri entuziazmi” dhe kritere të qarta për bashkëpunimin e ardhshëm.
“Nëse kemi rënë dakord, për shembull, që të ketë një linjë ajrore mes Shkupit dhe Sofjes, kriteri është që nga 1 marsi të ketë fluturime komerciale. E njëjta gjë vlen edhe për fusha të tjera. Për shembull, në infrastrukturë, kriter për sukses është që të ndërtohen 13 kilometra autostradë deri në pikën kufitare Klepalo dhe të hapet ajo”, tha Kovaçevski.
Grupi i punës për ekonominë zhvilloi një mbledhje më 1 shkurt, ku vendosi ngritjen e një mekanizmi për transparencën e investimeve mes dy vendeve. U krijuan edhe organe të tjera, duke përfshirë grupet e punës për integrimin evropian, shkencën dhe kulturën. Sipas Kovaçevskit, çdo javë do të takohen një tjetër.
Komisioni i Përbashkët për Çështjet Historike dhe Arsimore do të takohet gjithashtu tre herë në katër muajt e ardhshëm, njoftoi Petkov në janar. Komisioni, i krijuar në përputhje me Traktatin e Miqësisë, Fqinjësisë së Mirë dhe Bashkëpunimit Bullgari-Maqedonia e Veriut 2017 dhe i përbërë nga historianë, ka për detyrë të arrijë një qëndrim të përbashkët për historinë e përbashkët të bullgarëve dhe maqedonasve, por puna e tij ka dëshmuar se të jetë sfiduese, veçanërisht kur bëhet fjalë për periudhën e shekullit të 19-të dhe fillimit të shekullit të 20-të.
Një afat kohor i paparashikueshëm
Ndërsa konstruktiviteti ishte rend i ditës gjatë dy takimeve zyrtare të janarit, fakti mbetet se vetoja bullgare paraqet problem jo vetëm për Maqedoninë e Veriut, por edhe për Shqipërinë dhe besueshmërinë e procesit të zgjerimit. Prandaj, nismat e reja vështirë se do të gjykohen vetëm në bazë të meritave të tyre; do të pritet që ata të zhbllokojnë procesin e anëtarësimit në BE sa më shpejt të jetë e mundur.
Është e vështirë të parashikohet se kur mund të ndodhë kjo, paralajmëron për EWB Simonida Kacarska, drejtoreshë e Institutit për Politika Evropiane nga Shkupi.
Puna në ekonomi, infrastrukturë dhe në të gjitha fushat e tjera është shumë e rëndësishme për të nxitur dhe përmirësuar marrëdhëniet ndërmjet publikut maqedonas dhe bullgar, të cilat janë përkeqësuar dukshëm në dy vitet e fundit veçanërisht. Në këtë kuptim, puna e përbashkët mes Bullgarisë dhe Maqedonisë së Veriut për këto tema ‘të reja’ mund të kontribuojë në zbutjen e tensioneve, por është e vështirë të shihet si vendimtare në lidhje me heqjen e vetos. Në këtë kuptim, do të isha i kujdesshëm në parashikimin e progresit për fillimin e bisedimeve për anëtarësim”, tha Kacarska.
Asya Metodieva, studiuese në Institutin e Marrëdhënieve Ndërkombëtare në Pragë, thotë se qasja e re mund të përfitojë si Sofjen ashtu edhe Shkupin duke hequr pengesat për bashkëpunimin praktik dhe një ndjenjë të re të bashkimit. Megjithatë, shton ajo, kjo strategji nuk ka gjasa të ketë efekte të menjëhershme në çështjet që lidhen me historinë.
“Skenari i arritjes së një kompromisi të përkohshëm mund të dëshmojë rezistencë nga zëra të ndryshëm nga të dyja palët. Kryeministri i Bullgarisë Kiril Petkov tashmë po përballet me kundërshtimin në vend të presidentit Rumen Radev dhe anëtarëve të koalicionit qeverisës”, thotë Metodieva.
Situata mbetet e brishtë
Më 28 janar, presidenti i Maqedonisë së Veriut Stevo Pendarovski priti përfaqësuesit e një organizate të quajtur “OMO-Ilinden”. Për Shkupin, kjo organizatë synon të mbrojë të drejtat e pakicës maqedonase në Bullgari, por për Sofjen konsiderohet separatiste dhe antikushtetuese. Pendarovski u kritikua nga Ministria e Jashtme e Bullgarisë.
Disa ditë pas një takimi të suksesshëm të përbashkët të qeverive të dy vendeve, tensionet publike po rriten sërish si rezultat i veprimeve të Presidentit të Maqedonisë së Veriut, të cilat përfaqësojnë një përpjekje për të ringjallur temat që bien ndesh me Traktatin e Miqësisë, Mirë të vitit 2017. Fqinjësia dhe Bashkëpunimi. Veprime të tilla nuk kontribuojnë në gjetjen e zgjidhjeve të çështjeve politike në funksion të përforcimit të integrimit evropian të Maqedonisë së Veriut”, thuhet në njoftimin e Ministrisë.
Presidenti bullgar Rumen Radev gjithashtu shfrytëzoi rastin për të kritikuar vizitën e parakohshme të kryeministrit Petkov, siç e vlerësoi ai, në Maqedoninë e Veriut. Nuk dihet se deri në çfarë mase Radev dhe Petkov, të cilët konsideroheshin të afërt politikisht, do të lejojnë që çështja e Maqedonisë së Veriut të shkaktojë përçarje mes tyre.
Disa ditë më vonë, më 4 shkurt, dy qeveri së bashku shënuan 150 vjetorin e lindjes së revolucionarit Goce Dellçev, i konsideruar dhe i pretenduar si hero kombëtar nga të dy vendet. Megjithatë, jo të gjithë ishin të prirur për këtë pikëpamje “të përbashkët” të rolit historik të Delçevit.
Në ditën e përvjetorit, opozita GERB në Bullgari lëshoi një deklaratë duke e përshkruar Gotse Delçev si “një lider i madh politik, revolucionar dhe luftëtar për lirinë e bullgarëve në Edrene Thraki” dhe duke theksuar se “një shoqëri që falsifikon historinë nuk është dhe nuk mund të jetë”. pjesë e familjes evropiane të vlerave të përbashkëta”.
Në Maqedoninë e Veriut, opozita VMRO-DPMNE përcolli një deklaratë të përbashkët nga të gjitha partitë më 3 shkurt, duke propozuar organizimin e ngjarjeve dhe projekteve përkatëse për nder të “këtij personi të rëndësishëm nga historia maqedonase”. LSDM-ja në pushtet nuk e mbështeti deklaratën.
Në këtë sfond, duket se Komisioni i Përbashkët për Çështjet Historike ka ende sfida të shumta përpara. Në fakt, bashkëkryetari maqedonas i komisionit historik, profesor Dragi Georgiev, tha për TV maqedonase Telma se nuk ka asgjë të keqe me ngrirjen e punës së Komisionit.
“Nëse vërtet ekziston një dëshirë për të arritur njëfarë progresi ndërmjet Maqedonisë së Veriut dhe Bullgarisë në të gjitha nivelet, ky vendim nuk do të ishte aq i frikshëm, sepse ne kemi qenë në konflikt historik me Bullgarinë për 70 vjet”, tha ai.
Ministria e Jashtme bullgare hodhi poshtë menjëherë sugjerimin e Georgiev. Sipas qëndrimit zyrtar, veprimtaria e komisionit historik është ndër elementët thelbësorë të zbatimit të Marrëveshjes së Fqinjësisë së Mirë nga viti 2017.
“Zgjidhje e shpejtë, por jo e nxituar”
“Në këtë fazë nuk është realiste të mendohet për arritjen e një narrative të përbashkët dhe nuk duhet të jetë qëllimi,” thotë Asya Metodieva për Ballkanin Perëndimor evropian.
Sipas saj, nëse Sofja dhe Shkupi bien dakord zyrtarisht se nuk pajtohen për çështje të caktuara, dhe lejojnë që dy narrativa të bashkëjetojnë, kjo ndoshta do të hapë më shumë hapësirë për fokusimin në të përbashkëtat në procesin e normalizimit historik.
“Udhëheqësit politikë nga të dyja palët kanë përgjegjësinë të intensifikojnë, ritualizojnë dhe institucionalizojnë të përbashkëta të tilla nëse duam të shohim Bullgarinë duke hequr veton e saj në bisedimet e pranimit të Maqedonisë së Veriut. Dinamika e re midis Sofjes dhe Shkupit tregon një vullnet politik për të pranuar ankesat e palës tjetër. Megjithatë, ka gjasa që çështjet që dalin nga e kaluara të vazhdojnë të rëndojnë marrëdhëniet mes dy vendeve edhe nëse në një skenar optimist hiqet vetoja bullgare brenda këtij viti”, përfundon Metodieva.
Pozicioni i pakicës bullgare në Maqedoninë e Veriut është gjithashtu një pikë mosmarrëveshjeje, ku Sofja pret që minoriteti të njihet në Kushtetutë, e cila aktualisht përmend vetëm “shqiptarët, turqit, vllehët, romët dhe kombësitë e tjera” në preambulën e saj.
Sipas Dimitar Beçev, anëtar i lartë jorezident në Këshillin Atlantik dhe anëtar i BiEPAG, kjo çështje mund të bëjë mashtrimin kur bëhet fjalë për heqjen e vetos.
“Unë mendoj se ka një shans që vetoja të hiqet – nëse Maqedonia e Veriut amendon kushtetutën për të njohur bullgarët si një komunitet në tokën e saj. Kjo do t’i lejojë Petkovit të shesë kthesën në vend, “tha Bechev.
Kjo, megjithatë, do të kërkonte dy të tretat e deputetëve dhe bashkëpunim ndërmjet koalicionit qeverisës dhe opozitës VMRO-DPMNE – që aktualisht është një urdhër mjaft i lartë.
Sipas kryeministrit Kovaçevski, duhet të arrihet një marrëveshje kornizë në frymën e vlerave evropiane, respektit të ndërsjellë mes dy vendeve dhe ruajtjes së dinjitetit të qytetarëve të të dyja vendeve.
“Ne kemi nevojë për zgjidhje të shpejtë pasi e merituam hapjen e negociatave me BE-në, por nuk na duhet zgjidhje e nxituar”, tha Kovaçevski gjatë fundjavës për agjencinë e lajmeve MIA, duke shtuar se nuk do të spekulojë për datat.
Sido që të përfundojë zgjidhja, është pothuajse e sigurt që, me ritmin aktual, nuk do të jetë e nxituar./EWB-Argumentum.al