Marrëveshja ushtarake greko-franceze pritet të sjellë Athinën dhe Parisin në mënyrë strategjike më afër Mesdheut Lindor. Interesat e të dy palëve kryqëzohen ndjeshëm. Nga njëra anë, Greqia kërkon të pengojë Turqinë. Nga ana tjetër, Franca po sfidon rolin e ri rajonal që Ankaraja parashikon për vete. Ky rol shkon përtej dallimeve greko-turke dhe çështjes së Qipros në zhvillimet në Libi, Liban dhe Siri, dhe ndoshta në Afrikë në përgjithësi, shkruan ekathimerini.
Prania e shtuar franceze në Mesdhe reflekton ambicien e Presidentit Emmanuel Macron që vendi i tij të ringjallë një pjesë të lavdisë së tij të vjetër. Dimensioni evropian i të menduarit të tij është i dukshëm. Pas Brexit, Franca është fuqia e vetme bërthamore në BE. Presidenti francez po inkurajon partnerët e tij evropianë që të bashkohen në një dialog strategjik se si politika konvencionale e sigurisë dhe mbrojtjes mund të kombinohen me parandalimin bërthamor. Ai favorizon angazhimin me Rusinë dhe Kinën. Duke vepruar kështu, ai beson se Rusia duhet të jetë një lojtar konstruktiv në sigurinë evropiane dhe se Bashkimi Evropian duhet të lundrojë pa probleme midis SHBA dhe Kinës.
Nga perspektiva e Francës, marrëveshja ushtarake me Greqinë konsiderohet gjithashtu si një lehtësim i vogël për industrinë e saj detare pas dështimit të AUKUS. Por evolucioni i ardhshëm i marrëdhënieve franko-amerikane është një ekuacion i vështirë. Ndërsa një koordinim midis Parisit dhe Uashingtonit duket logjik në kontekstin e politikës së NATO -s ndaj Jugut, ekzistojnë mosmarrëveshje strukturore. Macron e ka përshkruar Aleancën si “të vdekur nga truri” dhe Franca gëzon një traditë për të qenë pjesërisht autonome dhe e pavarur në marrëdhëniet e saj me SHBA.
Në një botë në ndryshim, Greqia ka marrë vendime të qarta në fuqizimin e mbrojtjes së saj kombëtare. Megjithatë, çështjet më delikate, përcaktimi i kufirit kontinental me Turqinë dhe çështjen e Qipros, mbeten shqetësuese dhe të pazgjidhura. Është koha për të menduar seriozisht nëse koha i shërben interesave kombëtare të Greqisë dhe në përputhje me rrethanat të krijojë një strategji përkatëse kombëtare ndërpartiake-në rrethana më të mira sesa para marrëveshjes me Francën.
