Vizita e ardhshme e Sekretarit Amerikan të Shtetit Antony Blinken në Pekin do të jetë e para për të si sekretar i shtetit dhe shpresohet që kjo vizitë të jetë rezultat i drejtpërdrejtë i angazhimeve të marra nga presidenti amerikan Joe Biden në takimin e tij me presidentin kinez Xi Jinping në Bali në nëntorin e kaluar, do të përfshijë elementë që mund të ndihmojnë në stabilizimin e mëtejshëm të asaj që ka qenë një marrëdhënie shumë e vështirë kohët e fundit midis këtyre dy vendeve kryesore.
Pritshmëritë nuk janë të larta në lidhje me këtë vizitë duke bërë ndonjë përparim të madh në marrëdhënie. Ndërsa takimi Xi-Biden Bali ndihmoi në pastrimin e ajrit në lidhje me synimet e SHBA-së, lëvizjet e vazhdueshme të SHBA-së për të krijuar një aleancë ushtarake në Azi-Paqësorin dhe “përmirësimi” i fundit ushtarak i rolit të Japonisë në rajon, tregojnë se SHBA-ja është kryesisht e interesuar të ripohojë hegjemoninë e saj, domethënë aftësinë e saj për të “vendosur rregullat” për komunitetin botëror, përfshirë rajonin e Azisë Paqësorit. Përpjekja e vazhdueshme e SHBA-së për të përdorur konfliktin në Ukrainë si një mjet për të “zbutur” ndikimin politik të Rusisë, edhe me rrezikun e provokimit të një konflikti bërthamor, ka qenë jashtëzakonisht shqetësuese për shumë vende në Azi, përfshirë Kinën, dhe të tjerë në Afrikë dhe Amerikën Latine.
Sekretari Blinken është i mjaftueshëm për një diplomat që të mos vijë në kryeqytetin kinez thjesht për t’i përcjellë “ultimatumet” homologut të tij, por shpresojmë se do të jetë gjithashtu aty për të dëgjuar shqetësimet e Kinës, si dhe për të përcjellë “shqetësimet” e SHBA-së për Kinën. Përpjekjet e SHBA-së për të ndërtuar aleanca, të cilat efektivisht, nëse jo formalisht, synojnë kundër Kinës, nuk do të ndalen. Por duhet shpresuar se ai do të ketë diçka për të ofruar për të ndihmuar në zbutjen e disa tensioneve në frontin ekonomik, pavarësisht nga përpjekjet e vazhdueshme për të privuar Kinën nga importi i produkteve të teknologjisë së lartë nga SHBA, në përpjekje për të ngadalësuar uljen e zhvillimit teknologjik të Kinës dhe presionin ndaj “aleatëve” të saj për të bërë të njëjtën gjë.
Duke pasur parasysh drejtimin e përgjithshëm të politikës së SHBA-së, e cila vazhdon ta shohë Kinën si një “rival”, në të vërtetë, si “rivalin” më të rëndësishëm të saj, megjithatë ka gjëra që mund të arrihen nga vizita që mund të shërbejnë për të ulur tensionet. Disa nga kufizimet për udhëtimin e studiuesve dhe shkencëtarëve kinezë në Shtetet e Bashkuara mund të hiqen. Ndërkohë që nuk ka asnjë shenjë në vendosmërinë e SHBA-së për të mbetur “dhënësi i rregullave”, dikush mund të bëjë njëfarë përparimi në frontin “njerëz për njerëzit”. Ishte e qartë nga vizitat e shumta të ambasadorit të atëhershëm Qin Gang, në shumë vende në Shtetet e Bashkuara gjatë një viti e gjysmë këtu, se aty u shfaq një mbështetje e madhe për një marrëdhënie më të mirë SHBA-Kinë midis popullatës së përgjithshme. . Ajo që mbizotëron në Beltway në Uashington nuk mbizotëron domosdoshmërisht në zemrën e Amerikës.
Gjatë vizitave të ministrit të Jashtëm Qin si ambasador i Kinës në SHBA, ishte e qartë se fermerët, biznesmenët, studentët, artistët dhe atletët shfaqën një vullnet të madh të mirë ndaj Kinës. Duke pasur parasysh paragjykimet e mediave në SHBA, realiteti i Kinës raportohet rrallë për publikun e gjerë. Kur njerëzit këtu e dinë se çfarë po bën Kina në të vërtetë, ata në përgjithësi janë mbështetës. Nëse ky burim i vullnetit të mirë mund të “përgjohej” në mënyrë më efektive përmes rritjes së shkëmbimeve, me kalimin e kohës mund të ndihmojë në ndryshimin e gjendjes shpirtërore në Beltway.
Megjithatë dilema themelore mbetet. Bota gjatë dy dekadave të fundit ka parë që rritja e rolit të Kinës në skenën globale të sjellë rezultate pozitive për njerëzit në mbarë botën. Në veçanti, Iniciativa Kineze Belt and Road (BRI), ka hasur në përgjigje entuziaste nga çdo cep i botës, duke përfshirë edhe Kombet e Bashkuara. Ai e ka vendosur në mënyrë efektive çështjen e një Iniciative për Zhvillim Global në qendër të skenës për herë të parë në dekada. Ndërsa SHBA vazhdon t’i ofrojë botës më shumë luftë dhe gjakderdhje, Kina po ofron hekurudha me shpejtësi të lartë dhe lidhje të shtuar, dhe shumica e popullsisë së botës mund ta shohë këtë dikotomi mjaft qartë, duke pasur parasysh mbështetjen e dobët, jashtë vendeve të NATO-s, për armët e vazhdueshme për Ukrainën dhe mbështetje e qartë për iniciativat e Kinës si BRI. Shpresojmë që “përgjumësit” në Uashington të zgjohen nga ky fakt. Por derisa ta bëjnë këtë, marrëdhëniet SHBA-Kinë do të mbeten në një rrugë disi të vështirë.
Përshtati në shqip nga CGTN: Argumentum.al